- Tematy:
- inwestycja
- uzdrowiska
Na jakie problemy może napotkać inwestor, który chce rozpocząć budowę w miejscowości z walorami uzdrowiskowymi? Co decyduje o tym, jaką inwestycję można, a jakiej nie można, zrealizować na terenie uzdrowiska?
Tereny o charakterze uzdrowiskowym przyciągają wielu przedsiębiorców, którzy chcą oprzeć swój biznes przede wszystkim na działalności turystycznej bazując na atrakcyjnych walorach danego rejonu. Niestety, polskie prawo nie zawsze pozwala na przeprowadzenie upragnionych planów inwestycyjnych. Jeśli decydujemy się na zakup gruntu pod inwestycję właśnie w miejscowości uzdrowiskowej należy przede wszystkim sprawdzić do jakiego rodzaju strefy ochronnej on przynależy – radzi Robert Tomaszewski z portalu www.grunttozysk.pl. Tylko wtedy będziemy mieć pewność co do powodzenia naszych zamierzeń budowlanych, a tym samym i inwestycyjnych.
Zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych na obszarze uzdrowiska lub obszarze ochrony uzdrowiskowej wydziela się trzy rodzaje stref ochrony uzdrowiskowej, które oznaczane są literami „A”, „B” oraz „C”.
Strefa „A”
Pierwsza spośród tych stref – strefa „A” - jest kluczowa dla funkcjonowania całego obszaru uzdrowiska. Obejmuje ona bowiem najważniejsze obiekty, bez których funkcjonowanie uzdrowiska byłoby zupełnie niemożliwe. W obrębie obszaru tej strefy są zlokalizowane (lub też planowane) zakłady lecznictwa uzdrowiskowego i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego. Ponadto znajdują się tam także inne obiekty służące lecznictwu uzdrowiskowemu lub obsłudze pacjenta lub turysty (w zakresie nieutrudniającym funkcjonowania lecznictwa uzdrowiskowego) - w szczególności chodzi o pensjonaty, restauracje lub kawiarnie. Procentowy udział terenów zielonych wynosi dla strefy „A” nie mniej niż 65%.
Zgodnie z prawem w strefie “A” zabrania się budowy m.in.: zakładów przemysłowych, budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych, garaży wolnostojących, obiektów handlowych o powierzchni użytkowania przekraczającej 400 mkw, stacji paliw lub punktów dystrybucji produktów naftowych, autostrad i dróg ekspresowych. Zabroniona jest także budowa obiektów budowlanych, które mogą znacząco oddziaływać na środowisko - przykładowo warsztaty samochodowe, wędzarnie, garbarnie i in. Wyjątek stanowią takie obiekty budowlane, które służą poprawie stanu sanitarnego uzdrowiska. W szczególności chodzi o sieć wodno-kanalizacyjną, sieć gazową, wiercenia wykonywane w celu ujmowania wód leczniczych itp.
Ponad to w obrębie strefy ochrony uzdrowiskowej “A” zabrania się organizowania imprez masowych, uruchamiania pól biwakowych i campingowych, budowy domków turystycznych i campingowych czy prowadzenia targowisk (z wyjątkiem punktów sprzedaży pamiątek czy produktów regionalnych, w formach i miejscach jasno wyznaczonych przez gminę). Nie wolno także w obrębie tej strefy prowadzić działalności rolniczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) lub innych działań, które mogą mieć negatywny wpływ na fizjografię uzdrowiska i jego układ urbanistyczny lub właściwości lecznicze klimatu.
W kolejnej części artykułu: charakterystyka pozostałych stref ochrony uzdrowiskowej – strefy „B” oraz strefy „C”.