- Tematy:
- nieruchomości
- podatek
W poprzedniej części poradnika omówione zostały stawki podatkowe jakie obowiązują w przypadku współwłasności nieruchomości oraz czym różni się solidarny obowiązek podatkowy od odpowiedzialności solidarnej.
Nieruchomość może być własnością spółek i osób fizycznych, które opodatkowane są na innych zasadach. Zgodnie z art. 6 ust. 11 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych osoby fizyczne składają deklarację i uiszczają podatek na zasadach obowiązujących osoby prawne.Do 31 stycznia każdego roku spółka zobowiązana jest złożyć organowi podatkowemu deklarację. Na jej podstawie płacą podatek od nieruchomości w formie miesięcznych rat. W związku z obowiązującym solidarnym obowiązkiem podatkowym, każdy współwłaściciel zobligowany jest do złożenia takiej deklaracji. Nie jest jednak doprecyzowane, czy ma mieć to formę jednej deklaracji podpisanej przez wszystkich, czy każdy ze współwłaścicieli musi dysponować oddzielnym formularzem. Dlatego, każde ze wspomnianych rozwiązań jest akceptowane. Liczy się tylko to, by każdy zadeklarował przedmiot opodatkowania i by każdy współwłaściciel wykazał tę samą podstawę opodatkowania liczoną od całej nieruchomości. Nie można jednak w ramach jednej deklaracji objąć wspólnie nieruchomości pozostających we własności i współwłasności podatnika – mówi Robert Tomaszewski z portalu www.grunttozysk.pl.
Organ podatkowy nie narzuca podatnikom „struktury zapłaty” należnej daniny – fiskus nie przywiązuje uwagi do tego, ilu współwłaścicieli i w jakim stopniu dokona zapłaty. Ważne jest tylko, by za daną nieruchomość podatek został w pełni uregulowany.Co zatem w przypadku gdy jeden spośród współwłaścicieli danej nieruchomości korzysta ze zwolnienia w podatku od nieruchomości? Jak zgodnie twierdzą orzecznictwa sądowe (m.in. wyrok NSA, sygn. II FSK 748/12) nie istnieje wtedy konieczność zapłaty podatku w części przypadającej na takiego współwłaściciela. Zazwyczaj od wysokości obowiązku podatkowego, który został naliczony od całej nieruchomości należy odliczać kwotę wynikającą z opodatkowania części zwolnionej. Dopiero po odjęciu tej sumy powstaje obowiązek podatkowy wobec którego reszta współwłaścicieli ponosić będzie odpowiedzialność solidarną. Warto jednak mieć na uwadze, że w kontekście ustalania wysokości zwolnienia podmiotowego konieczne staje się uwzględnienie procentowego udziału zwolnionego od podatku współwłaściciela. Zaś w przypadku zwolnienia przedmiotowego kluczową kwestią jest ustalenie jaka część danej nieruchomości wykorzystywana jest faktycznie na działalność, która objęta została zezwoleniem. W praktyce najpierw ustala się wysokość podatku dla całej nieruchomości (stosuje się oczywiście, jeśli sytuacja tego wymaga, stawkę dla prowadzenia działalności gospodarczej) i tę kwotę pomniejsza się o wartość właściwą dla części należącej do zwolnionego od podatku podmiotu.